Gdzie krokodyl zjada słońce. Wspomnienia

Opisana z bliska anatomia upadku jednego z najbogatszych krajów Afryki.

Opisana z bliska anatomia upadku jednego z najbogatszych krajów Afryki.

Reportaż autobiograficzny. Autor nie jest kimś z zewnątrz, kto jako niemy obserwator opisuje zjawisko. Jest jego częścią, on i jego rodzina. To z pewnością wyróżnia tą książkę. Pozwala wkroczyć do życia swojej rodziny. Zaskakujące było to, że jego ojciec jest Polskim żydem, który osiedlił się w dzisiejszym Zimbabwe. Pokochał to miejsce jako swoją ojczyznę i przekazał synowi. A ten jest zawieszony gdzieś między miłością do świata (w końcu jest świetnym reporterem),a miłością do kraju jego ojca. Ciągle tam wraca na nowo przeżywając swoją młodość. Ma w sobie ta książka jakąś nutkę intymności, pokazując nie tylko wydarzenia, ale osoby za nimi stojące, w ich wielkość i słabości. Literacko to bardzo prosta książka. Mam wrażenie, że było to przepisany pamiętnik. W niczym mi to jednak nie przeszkadzało, raczej zbliżało do autora i jego opowieści.

Reportaż autobiograficzny. Autor nie jest kimś z zewnątrz, kto jako niemy obserwator opisuje zjawisko. Jest jego częścią, on i jego rodzina. To z pewnością wyróżnia tą książkę. Pozwala wkroczyć do życia swojej rodziny. Zaskakujące było to, że jego ojciec jest Polskim żydem, który osiedlił się w dzisiejszym Zimbabwe. Pokochał to miejsce jako swoją ojczyznę i przekazał...

Za mało Zimbabwe, za dużo historii o sobie.

Za mało Zimbabwe, za dużo historii o sobie.

Czyta się ją jednym tchem... polecam, świetna książka.

Czyta się ją jednym tchem... polecam, świetna książka.

W tej książce zakochujesz się od pierwszego zdania. Zdania, w którym “ojciec spóźnia się już ponad godzinę”, a czekający siedzą w upale pod ogromnym figowcem. Gdy wypili termos kawy i zjedli wszystkie kanapki, przyjeżdża samochód z… trumną, skrywającą ciało ojca. Bo jest to głęboka i szczera opowieść o odchodzeniu ojca, która wiele razy sprawia, że w trakcie czytania płyną łzy. Ale też jest to opowieść o odchodzeniu całego świata ojca, gdy Zimbabwe dostaje się w ręce szalonego prezydenta Roberta Mugabego.

dalsza częśc recenzji tu:
http://kawalekafryki.pl/krokodyl/

W tej książce zakochujesz się od pierwszego zdania. Zdania, w którym “ojciec spóźnia się już ponad godzinę”, a czekający siedzą w upale pod ogromnym figowcem. Gdy wypili termos kawy i zjedli wszystkie kanapki, przyjeżdża samochód z… trumną, skrywającą ciało ojca. Bo jest to głęboka i szczera opowieść o odchodzeniu ojca, która wiele razy sprawia, że w trakcie czytania płyną...

Do zakupu książki zachęcił mnie tytuł, którego wyjaśnienie, związane z wierzeniami ludów afrykańskich, odnaleźć można podczas jej lektury.
Pozycja trudna z racji dużej ilości treści polityczno-społecznych.

Do zakupu książki zachęcił mnie tytuł, którego wyjaśnienie, związane z wierzeniami ludów afrykańskich, odnaleźć można podczas jej lektury.
Pozycja trudna z racji dużej ilości treści polityczno-społecznych.

Szczerze powiedziawszy nie jestem przyzwyczajony do tego stylu pisania reportaży, ale bardzo ciekawa lektura. Zwykle reporter jest kimś kto wkracza z zewnątrz do opisywanego przez siebie świata, w tym wypadku mamy do czynienia z człowiekiem, który opisuje swój własny świat, w którym się wychował i żył.
Historia Zimbabwe jest jedną z najbardziej przygnębiających w Afryce. Z państwa świetnie się rozwijającego, dosyć bogatego jak na afrykańskie standardy, staje się zupełnym bankrutem, państwem niemal upadłym, z szalejącą inflacją, głodem. A doprowadzono do tego w imię politycznej zemsty na białych i rozpętano rasistowską nagonkę przeciw nim.
Równolegle do opowieści z Zimbabwe poznajemy historię rodziny autora. Okazuje się, że jego ojciec jest polskim Żydem, który od 1939 roku tuła się po świecie, a dom znajduje w końcu w Afryce. Jest to w gruncie rzeczy opowieść o poszukiwaniu swego miejsca na ziemi, o ludziach, których historia wygoniła z ich domów i szukających nowego punktu oparcia w życiu.
Tak jak polski Żyd znalazł nowy dom w Zimbabwe, tak urodzony w Zimbabwe jego syn musi szukać swojego nowego domu w Nowym Jorku.
Świetny, nieco może zbyt literacki, reportaż/wspomnienie.

Szczerze powiedziawszy nie jestem przyzwyczajony do tego stylu pisania reportaży, ale bardzo ciekawa lektura. Zwykle reporter jest kimś kto wkracza z zewnątrz do opisywanego przez siebie świata, w tym wypadku mamy do czynienia z człowiekiem, który opisuje swój własny świat, w którym się wychował i żył.
Historia Zimbabwe jest jedną z najbardziej przygnębiających w Afryce. Z...

Książka mnie nie wciągnęła, początek obiecujący, ale potem zaczęła mnie nużyć - troszkę pomieszanie autobiografii z podręcznikiem od politologii. Ale nie wykluczam, że kiedyś wrócę do niej, żeby doczytać do końca

Książka mnie nie wciągnęła, początek obiecujący, ale potem zaczęła mnie nużyć - troszkę pomieszanie autobiografii z podręcznikiem od politologii. Ale nie wykluczam, że kiedyś wrócę do niej, żeby doczytać do końca

Przerażająca i piękna książka.

Przerażająca i piękna książka.

Doskonale napisana książka, wciągnęła mnie bez reszty. Na przykładzie rozpadu swej rodziny Peter pokazuje rozpad Zimbabwe. Mocna pozycja, warta przeczytania.

Doskonale napisana książka, wciągnęła mnie bez reszty. Na przykładzie rozpadu swej rodziny Peter pokazuje rozpad Zimbabwe. Mocna pozycja, warta przeczytania.